در آغاز قرن بیستم، نهضت بزرگی بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم پا گرفت که آرام آرام اکسپرسیونیسم از دل آن بیرون آمد. واژه‌ی اکسپرسیونیسم برای اولین بار در تعریف برخی از نقاشی‌های “اگوست اروه” به کار رفته است. اکسپرسیونیسم جنبشی در ادبیات بود، که نخست در آلمان شکوفا شد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر، مخصوصاً عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود.
یکی ازنخستین خالقان فتومونتاژهای دادائیستی جرج گروس (۱۹۵۹-۱۹۸۳) بود که نمونه ای کامل از عناصر اکسپرسیونیستی دادای برلین و در ارتباط مستقیم با آثار کل ویتس به وجود آورد. گروس دوبار به طور جدی در جنگ مجروح شد و دچار اختلالات روانی نیز بود. وی نسبت به خط مشی مصیبت بار رهبران آلمان بسیار بدبین بود. او پس از بهبودی و بازگشت به برلین، تحت تاثیر بیانگری کوبیستی فوتوریستها قرار گرفت و همزمان با خلق فتومونتاژهایش، به تولید آثاری در این سبک نیز پرداخت. یکی از نمونه های خوب کمونیستی او آلمان، یک افسانه ی زمستانی است، که در سال ۱۹۱۸ کشیده شد.
در مجموعه ای که آماده کرده ایم ۴۸ اثر هنری وی را می توانید مشاهده کنید.
